تنها شده ایم حالا
یک جور غریب
یک جور جدید

در اعماق قرنهایم
قرنی
تازه
آغاز
می شود

من کجای پیچ خودم
کجای شیب و بالای خودم
کجای چهارراه جهانم
گم شده ام؟
این رودِ من ، به کجا می رود؟!

قهوه
سیگار
دیوار
چای
سیگار
دیوار
چای
قهوه
سیگار
دیوار

امروز
این بود!