این اتوبان خیلی جالبه
جوانها عجولانه عجله دارند که به یه جایی برسند.
کجاش خیلی مهم نیست
برعکس پیرترها ، همچین گاماس گاماس میرن که انگار حالا حالا ها قصد ندارند به مقصد برسند
باقی هم معتقدند که هرکی از اونها تندتر میره ، دیوانست
و هرکی از اونها یواش تر میره ، روانیِ
چیزی که بین همه مشترکه اینه که
هیچکس علاقه ای به اونهایی که کنار جاده ایستادند و کاری نمی کنند نداره
و برای اونهای دیگه ای که در حرکتند، تره هم خورد نمی کنه
هرکس سرش به کاره خودش مشغوله
هیچکس تعریف مشترکی از مقصد نداره
و کسی تحمل سد راه ، دست انداز ، چراغ قرمز و لاک پشتی رو نداره
کمتر کسی پیدا میشه که بزنه کنار و به منظره توجه کنه
و وقتی من سعی میکنم عکسی بگیرم ، فقط ردِ کج و معوجِ چرخی که گذشته رو می تونم ثبت کنم