گور من
جهانی ست ، از رويا ،
که شب به شب
با دستان خودم می کنمش .

حرفی هم برای گفتن باقی می مونه ؟

دور اين دايره
در يک لحظهء يگانگی
حرفهای دل همه مون
از لای سيمهای اين گيتار
در فضا پخش ميشه.

بعضی روزها ، مثل امروز
حرف خاصی واسه گفتن ندارن .
بعضی روزها ، مثل امروز
حس انجام همه جور کار هست ، الا اونی که باید انجام بدی .
بعضی روزها ، مثل امروز
ساخته شدن واسه هدر دادن .
بعضی روزها ، مثل امروز
حتی روياهاتم تکراری اند .
بعضی روزها ، مثل امروز
همه ساعاتش مثل هم اند .
بعضی روزها ، مثل امروز
آدمها همونی اند که در واقعِت هستند .
بعضی روزها ، مثل امروز
بسته سیگار زود خالی ميشه .
بعضی روزها ، مثل امروز
از هر حسی خالی هستی .
بعضی روزها ، مثل امروز
آسمون زرد ِ .
بعضی روزها ، مثل امروز
فقط هستند ، که باشند .

هر شعری که گفته می شود
کودکی ست ، سر راهی
حاصل پيوندی حرام
و شايد غمناک .

بزم است و رقص است و طرب
مطرب نوایی ساز کن
...
و سپاس خدای را
که قورباغه سبز راه خونه رو از حفظ بود .
و گرنه الان هردومون در نقطهء کوری از جهان
به فراموشی سپرده شده بودیم !


***


باز امشب
لامپ آسمان
روشن است .

کسی نيست
همين جایِ نمی دانم کجا
در جاده های سردِ برفی
دنيا را زير قدم هایم له می کنم
و از شنیدن فرياد قرچ قرچ اش زير پاهايم لذت می برم .
عجله ای ندارم.
گاهی خوب است دير به خانه برسيم
و گاهی خوب است دير از خانه درآييم .
کسی نيست
با خودم حرف می زنم .
سعی می کنم خاطره ای دور ولی مهم را به یاد آورم .
ولی از تمام آن روزها و سالها ، صداهایی گذرا در ميان سکوت برايم باقی مانده.
اين همه شبِ من ، با کدام آفتاب سوخت ؟
کسی نيست
به حجم خالیِ اطرافم نگاه می کنم
خانه ها از سرما به هم چسبيده اند ،
من به پالتو ام می چسبم.
از خودم می پرسم : چرا اتاقت را هر جا که ميری ، با خود می بری ؟
نمی دانم
شايد يک گوشهء امن ، يک پيلهء بزرگ
مگر مهم است ؟
چه حافظه ای
خاطره از يادم فرار می کند !
ديگر مهم نيست .
گاهی خوب است بياد بياوريم
و گاهی خوب است اصلا بياد نياوريم.
شايد اين دانهء رقصان برف
حرفی برای من دارد .
بايد خوب گوش کنم.
کسی نيست .
گاهی زيادی کسی نيست.

چتر بايد فراموش شود.

همچون قاصدکی شناور در هوا
گفتنی ها را با خود
از گوشه ای به گوشهء ديگر می برم
به امید روزی که
بر گوش شناوایی فرود آيم .
و شايد آنروز آرامش گذشته را
باز يابم .

بار ديگر شهری که ..
گاهی دوست دارمش
گاهی نه !


****