در سكوت و آرامش اينجا
آدم صداي فكر كردنش را هم مي شنود
فكرهايي كه مثل موج ها
مي آيند و مي روند
صدايي در ذهنم مي گويد :
" كاش اين درون هم مثل آب اين دريا
آبي و آرام بود . "
صداي خودم را مي شنوم كه جواب مي دهد :
" اي كاش ! "
كودك درون مي گويد :
" چه ميشود كرد . رها كن مرا !
بگذار كمي اينجا بدوم
پاهايم خشك شده ! "
مي گويم :
" من هم خشك شده ام ! "
