تو فکر یک سقفم
یک سقفِ بی روزن !

I'm on My Way ...

Entrapment

اصحاب کهف هم روزی از خواب بیدار شدند

در یک لحظه مغموم
چشمهای مست سرشارش
قصه هایی خواند :
قصه تنهایی گم رنگ طاقت سوز !

لحظه
گرمای داشته ها را
چون شراب کهنه ای
نوشید .

باد هر آنچه را که بود
برد .

LightHouse Family - It's Beautiful Day

There's nothing wrong with me, I'm OK
It's only because recently been kind of Grey that I feel down
I know what I'm aiming for
Don't think so much about everything and let the day take over
It ain't that hard to do

It's a beautiful day outside
But you don't know how to fly

Hey what you waiting for?
Don't think so much about everything and let the day take over
It ain't that hard to do

برای چه مانده ای
وقتی تمام قافیه ها را می دانی !؟

بیاد یکنفر
که در سرتاسر ابدیت تنها بود

بیاد یک شب زنده دار
که خاطرات روز را همواره گرامی داشته
امروز من
درین شب بی پایان
با وجود همه غم ها
در ابدیت زمین
در ابدیت باغ
در ابدیت روزها و ساعت ها
در ابدیت مردم
در ابدیت تنهایی و عشق
راهی می جویم
و در خفتن و برخاستن خورشید
پیامی را طلب می کنم .
*

سنگ تموم جمعه بود !

" مردان پوشالی را
بدار آویزید . "

مستی در کوچه های جویهای متعفن
صادقانه می خواند .
و نگاههای دیر باور
مشکوکانه
در انبوه مداوم ابرها
روزنه ای به سوی افق می جویند.
مردان بندگی
با دستهای کوچک و بی مایه
بر سر
و سینه های خشک
پیوندهای ترد شبانه را
در سرزمین خواب
از یاد برده اند !
مردان سجده کننده
در برابر مجسمه های رنگین عروسکها

ستایشگران هیاکل
مردان صامت
مردان از سکوت سرشار
مردان چون حباب تو خالی
زاده گان خیالهای شبانگاهی ..
مردان پیمانهای رسوا
که انبوه بی تفاوت سستی
در رنگهاشان
فریاد می کشند .

مردان بی ستاره
بی نیاز
به دوست ، برادر !

مردان شب را
در راه
فانوس نشانید !

مردان خیرگی
مردان پای بسته
مردان سرزمین ماده آهوان تشنه
در خیال جفت !
هوای گنگ و تیره را
بهانه کرده اند

مردان " نوش.....نوش "

انبوه بی کاران
انبوه بیماران
در کوچه های مفلوک

مردان لحظه ها
مردان یاوگی
مردان مرز پوچ
عشقهای خیابانی
دیوارهای سست و نگون پایه
بیگانه با یگانگی !
...
می ترسم
مست گریست :
" از نوسان هر برگ
و نفس هر لحظه
از غروب ویرانگر
بر بامهای تشنه باران
از رقص سبز شبنم بر گل
از عطر جنگل شب
تا نیاز روز
از شاخه های خسته اندوه
ریشه های بیمار
صورتکهای شبنما
و دوزخیان
عصر بی تلئلو مهتاب
.....
مردان پوشالی را
بدار
آویزید ! "
*