به من گفت:
زنها همچون ماده کانگرو،
عشق و احساسات خودشون رو تو کيسه شکم و دلشون نگهداری می کنند
و با خودشون اينور اونور می برند.
و مردها مثل کودکی ماجراجو،
اونرو همچون نخ بادکنکی،در دستشون می گيرن.
و رفت.
و من همواره در اين نگرانی به سر می برم که؛
نکنه نخ بادکنکش از دستش رها بشه؟
نکنه از آسمان خاری بر روی بادکنکش بيافته؟
نکنه بادِ بادکنکش در بره؟
نکنه...؟
نکنه...؟؟
نکنه...؟؟؟