به خودم ميگم
ميشينم
يه دايره گچی قفقازی رو زمين می کشم
تمام اين فکرهای بی رنگ و رنگ و وارنگ رو می ريزم وسطش
هی از اين ور می کِشمِشون
هی از اون ور می کِشمِشون
ببينم آخر حق با کدومشونه؟
اينجوری شايد اين کله ام آروم بگيره!
البته شايد...