امشب می خواهم
دعايی بخوانم ؛ برای تمام آنهايی که در راه پيدا شدن ، گم شده اند.
امشب می خواهم
بنوشم به سلامتیِ نوشيدن .
امشب می خواهم
ليست تمام شبهايی را که نبودی ، به پنجره سنجاق کنم.
امشب می خواهم
به انتظار باران بنشينم تا بر گونه ام بوسه بزند.
امشب می خواهم
آهنگ سکوت شب را، به تو تقديم کنم.
امشب می خواهم
خودم باشم .
امشب می خواهم
از گورکن سوال کنم ؛
من
مسافرِ راه پيدا شدن با بقچه ناگفته هام ،
کی گم شدم؟

Dido - White flag

اگر کسی صدايم کرد ،
بگو رفته پی ماه بگردد.
بگو رفته پی جعبه شيشه ايش بگردد
همون جعبه شيشه ای که هر روز دم غروب که فکرها حمله می کنند
همه شون رو جمع می کنه ، می ريزه توش ، درش رو سفت می بنده ... و حالا گمش کرده !
می شنوی ؟
صدای فاصله می آيد.
من هميشه موقع گردگيری عطسه ام می گيرد
ولی امروز از چشمهايم هم آب می آيد.
شايد چون اين خاکها قديمی اند .

من امشب تا ته شب حوصله دارم !
چون خنده هامو ..قهقه هامو به زور سيگاری از درونم بيرون کشيدم.
چون بلند بلند خوانده ام ؛
امشب در سر شوری دارم ..
چون طولانی ترين اتوبان را دويده ام
و تمام خطهای مقطع وسط اتوبان رو
به ياد برگهای پاييزی ، زير پام له کرده ام.
تمام چراغ قرمزهای زندگی را رد کرده ام .
و برای دو حلزون خطبه عقد خوانده ام.
تا مادريد آمدم و با ديدن تو گوشه آن بار نفس راحتی کشيدم.
پا روی نقطه چين ها گذاشته ام و چندين صفحه جلو رفته ام..
به زودی به فصل جديدی ميرسم.
تمام ستاره هايی که نيستند را شمرده ام !
و ابر به من مژده داد که خواهد باريد بر بالش های نرم دلتنگی .
مگر باران چقدر طاقت نباريدن دارد ؟
مستی و راستی ،
من امشب تا ته شب حوصله دارم .

بدينوسيله از جناب سگ همسايه درخواست می شود ؛ در ساعات اداری اقدام به انجام پارس ..خرناس..زوزه..ناله.. و اجمالا هرگونه توليد صدايی نموده
و رعايت اعصاب ديگر آدمهای سگِ اين کوچه را بنمايند !

پيشاپيش از همکاری شما سپاسگذاريم .

The rich declare themselves poor
And most of us are not sure
If we have too much
But we'll take our chances
Because God's stopped keeping score !

I guess somewhere along the way
He must have let us all out to play
Turned his back and all God's children
Crept out the back door !

And it's hard to love
when there's so much to hate
Hanging on to hope
When there is no hope to speak of
And the wounded skies above say it's much too much too late
Well maybe we should all be praying for time !

*

ديشب که پنجرهء اتاقم باز مانده بود
و خواب از چشمانم فرار می کرد
نسيمی آمد
و من با خودم فکر می کردم بايد بروم پيش يک متخصص پوست.
يک دکترِ متخصص پوست دست !
کف دستانم از تماس با بعضی آدمها زخمی شده و می سوزد
و بعضی شبها مثل امشب
که بارون نمی ياد و مهتاب نيست ، سوزشش خيلی بيشتر می شود !

در دفتر خاطراتم مدتهاست که يک جمله خبری تنها مانده است.
دفترم پر از نقطه چين است
و گاهی دايره های سياهی که ناخواسته کشيدم.
و هميشه کسی شبيه تو کنار خيالم راه می رود
و هميشه بچه شيطونی هست که لامپ ماه را می شکند و شبم را تاريک می کند
و من راهم را گم می کنم !

ديشب که پنجرهء اتاقم باز مانده بود
قاصدکی آمد
و آرام روياهايم را نوازش داد
چشمهايم از حضور گريه خيس بود
و قاصدک در گوشم زمزمه کرد :

You're a Super Girl
And Super Girls Dont Cry !

و من تکرار کردم :

It's o.k
I got Lost on the way
But i'm a Super Girl
And Super Girls Dont Cry !

Reamonn - Supergirl

ميگما
بيا تو برام دفتر نو بخر
خودمم مدادهاشو می خرم
کتابها رو هم با هم جلد می کنيم.
اونوقت همدوش و همزبان هم
حرکت کنيم بسوی نور.
اونوقت شايد بازم بوی اول مهر بياد
اونوقت شايد بازم من بچه بشم !

سه سال يا يکچيزی تو همين مايه ها داشتم
که از جهل مطلق بيرون آمدم و سنسورهای مخم شروع به ضبط تصاوير کرد .
قبل از اين سن آدم چيزی يادش نمياد و در جهل مطلق دست و پا ميزند
- گاهی دلم برای اين دوران تنگ می شه -

چهار سال يا يکچيزی تو همين مايه ها داشتم
که قلق درست کردن يک تف آبدارِ کف دارِ حسابی رو کشف کرده بودم و کيفم کوک بود.
تمام روز کارم اين شده بود که از بالکن رو سرِ مردم پياده رو، تفِ آبدار بندازم و کيف کنم !

پنج سال يا يکچيزی تو همين مايه ها داشتم
که با داشتن يک جعبه آبرنگ نو فکر می کردم همه دنيا مال من است.
باور داشتم که خلاق ترين خالق تصاوير منم و پر از لبخند بودم .

شش سال يا يک چيزی تو همين مايه ها داشتم
که با خوردن برشهای مادربزرگ روس ام همهء خوابهای بد از يادم می رفت.
برش های داغی که هميشه با خوردنش آب دماغم راه می افتاد
و مادر بزرگ پيری که به آفتابه می گفت آفتافه و از وقتی يادمه پير بود
و از آن به بعد هم جز پير شدن کاری نکرد !

هفت سال يا يکچيزی تو همين مايه ها داشتم
که بهترين دوستم گولو ، خرس پشمالوم بود
و تمام عکسهای سری کتابهای پتسی و دوستان رو حفظ بودم
و تو هفت سوراخ قايمشون می کردم تا ديگه خواهرم نتونه محض خالی نبودنِ عريضه ، روشون برينه !

هشت سال يا يکچيزی تو همين مايه ها داشتم
که ماه رو کشف کردم.دچارش شدم و دچارش موندم.
نزديکترين ستاره به ماه ، آقای قريشی - همسا يه مون بود- که تازه مرده و رفته بود اونجا کنار ماه ، ما رو می پاييد.
و اين رازی بود بين من و آقای قريشی .

ده سال يا يکچيزی تو همين مايه ها داشتم
که از پنجرهء توالت با خدا حرف ميزدم .
خودم که نمی دونم شايد خدا بدونه چرا از همه جا ، از پنجره توالت با خدا حرف زدنم می اومد !
بزرگترين خواسته ام اين بود که مدير مدرسه کارنامه ام را گم کند.
زودتر بزرگ بشوم و همه دوستم داشته باشند.

دوازده سال يا يکچيزی تو همين مايه ها داشتم
که فهميدم صبح زود بيدار شدن کار من نيست . از اينکار متنفر بودم و به جهنم که هرگز کامروا نخواهم شد !

پانزده سال يا يکچيزی تو همين مايه ها داشتم
که نوارها و کتابهام خوشبختی ام بودند که با سرنگ خلوتم به خودم تزريق می کردم.
نيل گون بودم و ديوانهء رنگ سورمه ای .
دوست داشتم سرنوشتم را با رنگ سورمه ای بر ديوار زندگی بنويسم !

هفده سال يا يکچيزی تو همين مايه ها داشتم
که عاشق شدم و دنيا پر شد از رنگ های شاد و يک جفت چشم ميشی !
...

بيست و يکسال يا يکچيزی تو همين مايه ها داشتم
که چيزهايي در درونم شروع به اتفاق افتادن کرد. بدترين چيزها هميشه در درون آدم اتفاق می افتد. اگر اتفاق در بيرون بيافتد ، مثل وقتی که اردنگی می خوريم ، می شود زد به چاک. اما از درون غير ممکن است !

از اون به بعد رنگها شروع کردند به کمرنگ شدن. فقط شبِ سورمه ای ماند و ماهِ زرد !
و خاطره ای از کودکی ، از دوران شيرين جهل و نفهمی و خرده کاغذهای رنگی رنگی .
و خاطره هايی که دلم می خواد از ذهنم پاکشون کنم ولی حيف که مدادپاکن دست خداست !

از بيست و يکسالگی چندين و چند سال يا يکچيزی تو همين مايه ها گذشته
تا حالا بيست و اندی شمع فوت کردم و احتمالا بازم شمع هايی واسه فوت کردن مونده. ولی تحمل معطلی بيشتر از اين رو ندارم .
وقتشه که خودم رو به خودم معرفی کنم . وقتشه که من با خودم آشنا بشم حالا هرجور که از دستم بربياد. اونشو هنوز نمی دونم . ولی می دونم اين شيرجه به درون از خودخواهيم نيست . از تشنگيمه .از کور رنگيمه ...
از خيلی چيزهای ديگه هم هست که حسش نيست واست توضيح بدم و تازه از کجا معلوم تو حس شنيدنش رو داشته باشی !

خداست
و
ديدنی !