شب ديروقت
وقتی ازپنجره به ساختمانها خيره می شوم
باور کن صورتی می بينم پشت هر پنجره
خيره به من.
و وقتی رو برمی گردانم
نمی دانم چند نفر می روند پشت ميزشان
و همين را می نويسند !