بيا ره توشه برداريم.
قدم در راه بگذاريم.
بسوی سرزمينهائی که ديدارش،
بسان شعله آتش
دواند در رگم خونِ نشيط زنده بيدار
نه اين خونی که دارم
پير و سرد و تيره و بيمار...