يکی بود يکی نبود
يک روزی بعد از ظهر ،
يک کسايی تو مايه های ، بی جيزها و برايان آدامز و ريچارد مارکس
با هم نشسته بودند آبجو می خوردند ، آروغ می زدند ،
کله شون که داغ شد ، گفتند : مگه ما چی مون از Pink Floyd کمتره؟ اصلا کی به کيه؟
بياين با هم يه تيليت از آهنگهای اين Pink ها رو درست کنيم و پوزشون رو بزنيم
و پول بزنيم به جيب !
نتيجه اين شد ، که ميشنوی !!!
هيچ خاصيتی نداشته باشه ، خاصيت الکتريکی داره. آدم به محض شنيدنش، رعشه می گيره !


حالا از من به تو نصيحت
اگه يک روز ، تو کوچه پس کوچه های ايتاليا ،گذرت به يک يکشنبه بازار افتاد
و ديدی يک آقای شکم گنده ،يک عالمه Cd نوی آکبند ريخته رو گاری و دونه ای 2 دلار می فروشه
حس برندارتت که آخرشی و زدی به خال و
فکر نکن يارو ناهار اسپاگتی با مغز خر خورده ،
يا شرابی که با غذاش خورده از نوع شراب ناب شيراز بوده
که بعدش عشق کرده Cd Original رو مفت بفروشه !